İşlemci:  Windows XP / Vista, Pentium 4 1.8 Ghz ve eşdeğeri Ram: 1GB RAM Ekran kartı: ATI x800, Nvidia 6600 ve üzeri Doldurduğu Alan: 2 GB HDD alanı Geçtiğimiz aylarda, Watchmen filmiyle birlikte sadece internetten satışa sunulan Watchmen: End is Nigh oyunu, bayağı ilgimi çekmişti. Yapımcı firma, ilginç bir pazarlama tekniği kullanıp bir oyunu parça parça satmayı düşündü. Bu pazarlama tekniği oyun severlerin bayağı tepkisini toplamıştı. Ne de olsa kimse, sadece Part 1 (İlk parça) olan bir oyuna para vermek istemezdi. Ancak End is Nigh Part 1, müthiş grafikleri, farklı oynanışı ve yüksek şiddet dozuyla kaliteli bir yapım olduğunu göstermişti. Eskiden efsane olan önüne geleni döv tarzı olan bu oyun, Watchmen filmi ve çizgi romanın öncesindeki bir zamanda geçiyordu. Yapımcılar kısa süre sonra, ikinci parçanın da duyurusunu yaptı. Yine satış taktiği olarak filmin DVD ve Blue Ray'iyle birlikte piyasaya sürülecekti. Watchmen: End in Nigh Part 2 nihayet satışa sunuldu. Oyun için beklentiler yüksek, acaba bu yeni halka ne kadar güçlü? Watchmen konu olarak alternatif bir zaman diliminde geçiyordu. Nixon başkanlığını devam ettirir, süper kahramanlar devletin emriyle Vietnam Savaşı'na müdahale eder. Dr.Manhattan adlı üstün kahraman sayesinde savaşı bu sefer Amerika kazanır. Bundan sonrası ise tamamiyle Alan Moore'un yaratıcı ve karanlık bakış açısına göre tekrar yaratılmıştır. End is Nigh 1977 yılında geçiyor. Çizgi romanı okuyanlar ya da filmi izleyenler hatırlar. Bu zaman dilimi Süper kahramanlığı yasaklayan Keene Yasaları'ndan çok kısa bir süre öncesi. Polisler isyanda ve toplumu ayakta tutan tek gerçek güç maskeli kahramanlar. Ancak Alan Moore'un karanlık bakış açısı nedeniyle, süper kahramanlar halk tarafından tapılan ve sevilen kişiler değiller. Polis yerine onlar otorite olduğu için Watchmen 77'deki otorite karşıtlarının en büyük hedefi haline gelmiş. İşte bu kaos zamanlarında anarşist eylem yapan herkesin ağzında tek bir slogan dolaşıyor. Who Watches the Watchmen? Yani Watchmen'i kim gözlüyor? Aslında bu laf Alan Moore'un yaratıcı bir kelime oyunu. Halkı izleyen, gözleyen bir otorite olan Watchmen'i denetleyen kimse yok. Tüm otoriteler gibi, onlar da bu güç nedeniyle yozlaşmış haldeler. Alan Moore'un gerçekçi bakış açısına göre, süper kahramanlar mitolojik kusursuz varlıklar değil. Her birinin insani zaafları var hatta bazıları suça bile mehilli. End is Nigh bir Hack'n Slash oyunu için izlenebilecek en iyi zaman dilimini konu alıyor... Oyunun ilk parçasında, tüm bu olayların başlangıcını görmüştük. Hapishane isyanıyla başlayan macera Underboss adlı süper kötüyle yapılan savaşla son bulmuştu. Bu sefer polis grevi sırasında, sadece suçlularla değil anarşi yanlısı halkla da uğraşacağız. Who plays Watchmen? Oyunun ilk parçasında, Rorschach ve Nite Owl adlı karakterleri yönetiyorduk. Bu karakterlerden Nite Owl Batman'den esinlenmiş bir karakterdi. Onun gibi zengin ve süper gücü olmayan bir süper kahraman. Rorschach ise Watchmen'in en karizmatik ve popüler olmuş karakterlerinden. Mürekkep (Rorschach) Testi şeklindeki maskesi, dedektif filmlerine özgü yağmurluk ve fötr şapkasıyla birlikte, Rorschach çok gizemli ve ilginç bir karakter. Sürekli kızgın ve karizmatik bir ses tonuna sahip Rorschach, şiddete aşırı eğilimli. Bu karakterleri tanıttım çünkü ilk parçadaki gibi yine bu adamları kullanıyoruz. Watchmen'de onlarca karakter varken, bu süper ikiliyi kullanmak zevkli olsa da kötü bir seçim. Part 1'da zaten ikisiyle yeterince oynamıştık. Bu yeni parça daha ana menüden bazı şeylerin sinyalini veriyor. Ana menü de ufak bir animasyon değişikliği ve Part 2 logosu dışında hiçbir değişiklik yok. Hatta eksilme bile var. Part 1'da bulunan ve oyuna kendine yakışır karanlık bir tat katan yağmur animasyonu Part 2'un ana menüsünde yok. Buradan zaten bir şeyler olduğundan şüphelenmiştim. Daha öncede söylediğim gibi oyun sırasında polisler grevde. Sokaklardaki anarşi Part2'un en büyük artısı. Hatta o kadar büyük bir artı ki, bir iki eksiyi bile görmezden geldim. Yine çizgi roman şeklinde hazırlanmış bir giriş filmiyle oyun başlıyor. Rorschach elinde bir videokaseti ile ortağı Nite Owl'un yanına geliyor. Bir kız kaçırılmış, polisler grevde olduğu için olayı çözmek bu ikiliye kalıyor. Video üzerinde ufak bir araştırma yapan Nite Owl kızın kaçırıldığı yerin tabelasını netleştiriyor. Böylece ikili kurtarma operasyonu için yola koyuluyor. Bu olay size sıradan bir süper kahraman macerası olarak gelebilir. Ancak kızın kaçırıldığı yer porno film stüdyoları. Kısacası Watchmen ekibi bu sefer pornoculara karşı savaşıyor.  Gittiğimiz yer kocaman bir film stüdyosu, aynı zamanda bar ve eğlence merkezi. Kısacası adult adına ne varsa bu mekanda bulunuyor. Bu mekanın bu kadar büyük ve uzun olması Nite Owl'un dikkatini çekmiş olacak ki, bölüm sırasında olayla ilgili laf sokmayı da ihmal etmiyor. Stüdyo boyunca karşımıza, kravatsız renkli takım elbiseler giyen, gömleklerinin düğmeleri açık, saçları bonus model ve kalın polis gözlüklü adamlar çıkıyor. Kısacası eski Türk filmlerinde jönlerden dayak yiyen tırt tiplere benziyorlar. Dönem oyunu olduğu için bu tarz giyinmek normal. Ancak içinde bulunduğumuz mekanın durumu nedeniyle, bir ara bölüm sonunda karşıma Nuri Alço ya da Coşkun çıkacak diye düşündüm. İlk parçanın en büyük özelliği, çizgi romana uygun şekilde şiddetin bol olmasıydı. Oyun şiddeti, estetik şekilde yansıtıp bundan zevk almamızı sağlıyordu. Ancak ikinci parçada bir gariplik var. Şiddetin dozajı bayağı bir kısılmış. Sanki iki parça arasında geçen dönemde, karakter terapi görüp sakin insanlar haline gelmişler. Anlaşılan, yapımcılar ilk oyunun şiddet düzeyi yüzünden bayağı bir tepki almışlar. Ancak unuttukları şey bu oyunun adı Watchmen, Looney Toons değil. Asayiş berkemal Part 2'da bir önceki parçada olduğu gibi 3 bölüm bulunuyor. Haliyle oyunun bu kadar kısa olması nedeniyle, en acemi oyuncu bile birkaç saate onu bitirebilir. Ancak oyunun en büyük artısı iki farklı karakter kullanabilmemiz. Rorschach ve Nite Owl aynı oyunda olmalarına rağmen hem kişilik hem de dövüş yeteneği olarak çok farklılar. O kadar farklılar ki sanki, iki ayrı oyundaymışız hissini veriyor. Rorschach'ın en büyük silahı deliliği. Çok çevik, karizmatik ses tonuyla naralar atıp düşmanın üzerine atlıyor. Düşmanın elindeki silahları kapabiliyor. Rorschach için bu bölümde yeni silahlar eklenmiş. Meşale, bıçak, gürz, İngiliz anahtarı gibi silahları hem Rorschach hem düşmanları kullanabiliyorlar. Ama oyunun şiddet miktarı azaldığı için hiçbir zevki yok. Part 1'da Rorschach ile levyeyi kapıp düşmanların kafasına sokmak müthiş bir zevkti. Bu tarz bir aksiyon olmadıktan sonra değil gürz, ışın kılıcı gelse Part 1'ın verdiği zevki geçemiyor. Nite Owl ya da Nam-I Diğer çakma Batman ise, esinlendiği karakter gibi hiçbir süper güce sahip değil. Dövüş yeteneği ve giydiği Baykuş tasarımlı kostümü sayesinde düşmanların canına okuyor. Hiçbir silah kullanamıyor ama kostümü sayesinde Rorschach'e göre çok daha güçlü. Ancak bir o kadar da yavaş. Robocop misali bir dövüş tekniği var. Rorschach borulardan tırmanıp, kapı aralıklarından içeri girebiliyor. Ayrıca kilitli kapıları maymuncukla açabiliyor. Nite Owl ise, Batman'in ki gibi bir tırmanma tabancasına sahip. Bu sayede ikili yeri geldi mi bir birlerinden farklı yollardan ilerleyebiliyorlar. Bunların hepsi hemen hemen ilk bölümde de vardı. Burada farklı olan, ikisi birleşip, kapalı kapıları iterek açabiliyorlar. Bu ikilinin zıtlıkları sadece, dövüş sistemlerinde değil. Aynı zamanda zıt karakterlere sahipler. Rorschach suçlulara karşı acımasız ve her şeyin kötü tarafından bakıyor, tam bir pesimist. Nite Owl ise, daha sakin, klasik müzik tutkunu, memur tipli birisi. Olaylara iyi tarafından bakmaya çalışıyor. Bu ikilinin diyalogları, oyunun en büyük artılarından birisi olmuş. Özellikle, çizgi romana yaptıkları göndermeler oyunun adına laik olmasını sağlıyor… Part 1'ın en büyük özelliği, müthiş grafikleriydi. Bu bölümde grafiklere bazı eklemeler ve çıkartmalar yapmışlar. Kahramanlarımız kostümleri çok daha detaylı ve güzel olmuş. İlk bölümdeki mekanlar sürekli karanlık ve darken bu bölümde geniş ve ferah mekanlar var. Kısacası ilk bölüme kıyasla daha aydınlık ve sakin bir oyunla karşı karşıyayız. Yağmur ve su efektleri bu bölümden çıkartılmış. Anlaşılan, oyun DVD'lerin satışına yetiştirilmek için aceleye getirilmiş. Ciddi anlamda bir değişiklik olmadığı gibi eksiklikleri daha fazla olmuş. Yapay zeka ilk oyunda pek parlak değildi ama bu oyunda tam bir yapay geri zekalı olmuş. Bazen düşmanlar oraya buraya takılıp anlamsızca koşuyorlar. Hareketleri fazlasıyla yapay gerçek bu yüzden bir dövüş tadı vermiyor. İlk oyundaki mekanlarda bir çok gizli yer bulunuyordu. Ancak Part 2 da bunlar da çıkartılmış. Part 1'da en çok sinir olduğum şey dövüşler sayesinde, rakiplerin sadece bize saldırmasıydı. Yapımcıları bunu düzeltmişler, düşmanlar bize olduğu kadar ortağımızı da saldırıyorlar. Combo sistemi ve karakterlerin özel hareketleri hiçbir değişiklik yapmadan aynen Part 2'ye de yansıtılmış. Son söz olarak Watchmen End is Nigh büyük bir potansiyele sahipti. Ancak, yapımcıların aceleye getirmesi nedeniyle, dünyanın en iyi edebi eserlerinden birisi sayılan Watchmen çizgi romanlarına yakışmayacak bir oyun ortaya çıktı. İlk Part çok zevkliydi, bu da zevkli ama içinde hiçbir ciddi değişiklik yok. Oyunun iki parçasını birleştiren ve tek bir oyun gibi satan bir versiyonu piyasaya sürüldü. Eğer onu alırsanız bir sorun yok. Ama ayrı ayrı almaya kalkarsanız şiddetle ilk Part 1'ı tavsiye ediyorum. Kısacası iki part birleşse adam gibi bir oyun etmiyor. Eğer farklı Watchmen karakterlerini konu alan yeni bölümler gelirse, bu oyun grafik motoru ve dövüş sistemiyle çok daha iyi bir yerlere girebilir. Ancak bu haliyle sadece Watchmen hayranlarını hedefliyor. İçindeki ince espriler nedeniyle Watchmen hayranları bu oyunu mutlaka oynamalı.